ഉഷ്ണമാപിനികളിലൂടെ ഒഴുകുന്ന രക്തം
തലച്ചോറില് കട്ട പിടിക്കുന്നതിനു മുന്പ്
എനിക്ക് ശ്വസിക്കാനൊരു തുളസിക്കതിരും
ഒരു പിടി കന്നിമണ്ണും തരിക.
ദാഹമകറ്റാന് ഒരിറ്റ് ഗംഗാജലം
അടഞ്ഞ കണ്ണുകളില് തേഞ്ഞുതുടങ്ങുന്ന
ചിന്തകളെ പുതപ്പിക്കാന്
എനിക്ക് വേണ്ടതൊരു മഞ്ഞപ്പട്ട്.
തല വെട്ടിപ്പൊളിക്കാതെ
ഉറഞ്ഞു കൂടിയ രക്തം ഒഴുക്കിക്കളയാന്
നെറ്റിയില് മഴമേഘങ്ങളില് പൊതിഞ്ഞൊരു കൈത്തലം
എള്ളും എണ്ണയുമൊഴിച്ചെന്റെ ചിതയെരിയുമ്പോള്
അഗ്നി ആളിപ്പടരാന്, വീശിയറ്റിക്കുന്ന കാറ്റായ്
ജ്വലിക്കുന്നൊരു മനസ്സും.
കാറ്റും അഗ്നിയും ചേര്ന്നലിഞ്ഞ്
ഓരോ അണുവിലും പടര്ന്നു കയറട്ടെ.
ആ ജ്വാലയാണിന്നെന്റെ സ്വപ്നം.1992
- നന്ദിത ഈ കവിതക്ക് തലക്കെട്ട് ഇട്ടിരുന്നില്ല-
Saturday 31 January 2009
മ്യതി
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
കാറ്റും അഗ്നിയും ചേര്ന്നലിഞ്ഞ്
ReplyDeleteഓരോ അണുവിലും പടര്ന്നു കയറട്ടെ.
ആ ജ്വാലയാണിന്നെന്റെ സ്വപ്നം.