കാറ്റ് ആഞ്ഞടിക്കുന്നു…
കെട്ടുപോയ എന്നിലെ കൈത്തിരി നാളം ഉണരുന്നു…
ഞാന് ആളിപ്പടരുന്നു…
മുടികരിഞ്ഞ മണം,
അസ്ഥിയുടെ പൊട്ടലുകള്, ചീറ്റലുകള്,
ഉരുകുന്ന മാംസം,
ചിരിക്കുന്ന തലയോട്ടി,
ഞാന് ചിരിക്കുന്നു…
സ്വന്തം വന്ധ്യത
മൂടി വെയ്ക്കാന് ശ്രമിക്കുന്ന ഭൂമിയെ നോക്കി
ഞാന് ചിരിക്കുന്നു…
ഭ്രാന്തമായി…1985
- നന്ദിത ഈ കവിതക്ക് തലക്കെട്ട് ഇട്ടിരുന്നില്ല-
ഞാന് ചിരിക്കുന്നു…
ReplyDeleteഭ്രാന്തമായി…